Ik ben studente eerste master orthopedagogiek. Samen met mijn groepsleden ben
ik bezig rond een casus van een kind met autisme. Ik vroeg mij af of
jullie organisatie soms te maken krijgt met kinderen met autisme die
eetproblemen hebben. En of jullie documentatie/links (kunnen) meegeven aan
ouders van dergelijk kind.
Onze vereniging is er voornamelijk voor mensen met eetstoornissen en voor mensen uit hun omgeving (mantelzorgers, naastbetrokkenen). In het
geval van autisme gaat het echter om een secundaire
voedingsproblematiek.
Nu is het wel zo dat we wel informatie hebben over gezonde voeding voor ouders met jonge kinderen, nl. een aantal boeken die specifiek over dat onderwerp gaan. Daarnaast hebben we ook vb. het boek "cognitieve gedragstherapie voor dummies" en ikzelf zou hen eerder zoiets aanraden dan vb. een boek over eetstoornissen. De problematiek is immers heel anders en kent andere oorzakelijke en instandhoudende factoren, maar de behandelingsprincipes uit de cognitieve gedragstherapie komen natuurlijk terug bij zowel de behandeling van voedingsproblemen als van eetstoornissen.
Zo is het immers belangrijk om eerst een zicht te krijgen op de functie van een bepaald gedrag. Zo is het belangrijk om duidelijk onderscheid te maken tussen iemand die vb. geen voedingsmiddelen boven de 100 kcal wil eten omdat hij/zij extreem angstig is om bij te komen, of dat de reden is dat een product boven 100 kcal niet binnen het cognitieve schema past van de persoon met autisme (terwijl die helemaal niet bezig is met gewicht of angst om aan te komen). Eens je weet wat de functie van het gedrag is, kan je op zoek naar manieren om bepaald gedrag af te leren of aan te leren (vb. leren om ook dingen te eten die geel van kleur zijn of dingen die door elkaar gemixt zijn, zoals vb. wortelpurree). Toch moet dan telkens de afweging gemaakt worden of het echt noodzakelijk is om dit gedrag aan te passen.
Bovendien lijkt het me ook wel aangewezen om in het geval van voedingsproblemen bij mensen met autisme een arts te consulteren. Het is nl. best mogelijk dat er een voedselallergie of een maagdarmprobleem is, wat ervoor zorgt dat kinderen selectief voedsel opnemen om pijnlijke of vervelende bijwerkingen te vermijden (ook al is dat voor hen daarom geen bewust proces). En een onderzoek van bloedwaarden kan ook geen kwaad als kinderen systematisch weigeren om bepaalde voedselgroepen te eten.
Verder denk ik dat wij mensen met zo'n vragen zullen doorverwijzen naar de Vlaamse Vereniging Autisme (www.autismevlaanderen.be) (of naar hun eigen hulpverlener / degene die de diagnose heeft gesteld). Voedingsproblemen bij kinderen met autisme komen naar ik weet wel regelmatig voor en ik vermoed dat mensen bij deze Vereniging er meer verstand van hebben dan wij...
Nu is het wel zo dat we wel informatie hebben over gezonde voeding voor ouders met jonge kinderen, nl. een aantal boeken die specifiek over dat onderwerp gaan. Daarnaast hebben we ook vb. het boek "cognitieve gedragstherapie voor dummies" en ikzelf zou hen eerder zoiets aanraden dan vb. een boek over eetstoornissen. De problematiek is immers heel anders en kent andere oorzakelijke en instandhoudende factoren, maar de behandelingsprincipes uit de cognitieve gedragstherapie komen natuurlijk terug bij zowel de behandeling van voedingsproblemen als van eetstoornissen.
Zo is het immers belangrijk om eerst een zicht te krijgen op de functie van een bepaald gedrag. Zo is het belangrijk om duidelijk onderscheid te maken tussen iemand die vb. geen voedingsmiddelen boven de 100 kcal wil eten omdat hij/zij extreem angstig is om bij te komen, of dat de reden is dat een product boven 100 kcal niet binnen het cognitieve schema past van de persoon met autisme (terwijl die helemaal niet bezig is met gewicht of angst om aan te komen). Eens je weet wat de functie van het gedrag is, kan je op zoek naar manieren om bepaald gedrag af te leren of aan te leren (vb. leren om ook dingen te eten die geel van kleur zijn of dingen die door elkaar gemixt zijn, zoals vb. wortelpurree). Toch moet dan telkens de afweging gemaakt worden of het echt noodzakelijk is om dit gedrag aan te passen.
Bovendien lijkt het me ook wel aangewezen om in het geval van voedingsproblemen bij mensen met autisme een arts te consulteren. Het is nl. best mogelijk dat er een voedselallergie of een maagdarmprobleem is, wat ervoor zorgt dat kinderen selectief voedsel opnemen om pijnlijke of vervelende bijwerkingen te vermijden (ook al is dat voor hen daarom geen bewust proces). En een onderzoek van bloedwaarden kan ook geen kwaad als kinderen systematisch weigeren om bepaalde voedselgroepen te eten.
Verder denk ik dat wij mensen met zo'n vragen zullen doorverwijzen naar de Vlaamse Vereniging Autisme (www.autismevlaanderen.be) (of naar hun eigen hulpverlener / degene die de diagnose heeft gesteld). Voedingsproblemen bij kinderen met autisme komen naar ik weet wel regelmatig voor en ik vermoed dat mensen bij deze Vereniging er meer verstand van hebben dan wij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten