Volgens mij is het eetprobleem van mijn dochter m’n eigen schuld. Ik had de
kinderen nooit zo moeten overbeschermen. Nooit mochten ze van mij alleen met de
fiets naar school, nooit mochten ze in het donker buiten spelen, altijd
controleerde ik of hun jasjes goed dicht waren, ik smeerde altijd hun
boterhammetjes, …
Vele ouders hebben in het begin schuldgevoelens over de eetstoornis van hun
kind. Ze stellen zich de vraag wat ze als ouder fout gedaan hebben. Het is
belangrijk dat je als ervaringsdeskundige aan ouders meegeeft dat deze
schuldvraag normaal is, maar dat ze door hierbij stil te blijven staan hun kind
niet helpen. Het is belangrijk dat ouders de dingen waarover ze zich schuldig
voelen in de toekomst positief aanwenden. De opvoeding kan een bijdrage leveren in het ontstaan van de eetstoornis, maar is nooit een oorzaak op zich. Een eetstoornis is altijd het gevolg van een samenspel van meerdere factoren (biologisch, psychologisch, sociaal). |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten