Twee jaar geleden is het eetprobleem bij mijn dochter begonnen. Ongeveer
tegelijkertijd waren er heel wat spanningen en conflicten in de relatie tussen
mij en mijn partner. De laatste tijd vraag ik me af of dit één van de oorzaken
is van de eetstoornis van onze dochter. Hoe denkt u hierover?
| Relatieproblemen van de ouders kunnen een bijdrage leveren aan het ontstaan van
een eetstoornis. Maar dit is zeker geen oorzaak op zich, er zijn nog andere
factoren die een invloed hebben. Het relatieprobleem van de ouders is één van de
puzzelstukken om de puzzel te vervolledigen. Moeten ouders zich dan schuldig voelen? Neen, want er zijn nog andere factoren die een invloed hebben. In het kader van genezing van het kind, kan je best iets met die relatieproblemen te doen. Terugkijken op het verleden heeft geen zin, er op een constructieve manier mee omgaan in de toekomst geeft energie. Het zou bijvoorbeeld zinvol kunnen zijn om als ouders in relatietherapie te gaan. In de praktijk stellen we vast dat de eetstoornis een vorm van passief verzet van het kind kan zijn tegen de relatieproblemen van de ouders. Het eetprobleem heeft dan als functie de ouders opnieuw dichter bij elkaar te brengen. Het eetprobleem van het kind zorgt ervoor dat er opnieuw een gedeelde bezorgdheid is tussen de ouders. Het verzet kan ook van actieve aard zijn, bijvoorbeeld: ‘ik eet niet meer tot mijn ouders terugkomen op hun beslissing om te scheiden’. Vaak ontstaan er in de partnerrelatie wrijvingen of problemen ten gevolge van het eetprobleem van een kind. Het komt regelmatig voor dat ouders niet op dezelfde golflengte zitten met betrekking tot de aanpak van het eetprobleem. Een goede communicatie tussen de ouders is noodzakelijk. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten