Hoe als ouder omgaan met een (meerderjarige) dochter met anorexia?

Mijn dochter heeft al sinds 5 jaar een eetstoornis (anorexia). Dit is zeer zenuwslopend voor het hele gezin. Buiten haar eetprobleem en de ruzies rondom haar eten is het een schat van een meisje, ze doet geen vlieg kwaad en doet alles wat ik vraag. Ze helpt mij met het huishouden en is echt een voorbeeldmeisje. Dit maakt het voor mij nog moeilijker om streng te zijn tegen haar i.v.m het eten. Ik ben enorm bang dat ze terug gaat afvallen. Ze is nu 18 geworden dit jaar. Wat moet ik doen, ik weet geen uitweg meer!? 

Ik lees in uw vraag een grote bezorgdheid om uw dochter. Voor ouders van meisjes met een eetstoornis is het inderdaad een hele moeilijke zoektocht naar: "hoe ga ik hier het beste mee om?" Ik kan me voorstellen dat er heel wat ruzies of ergernissen zijn naar aanleiding van de anorexia en dat ook de andere gezinsleden eronder lijden. Dat is iets wat we heel vaak horen van ouders die langskomen in onze Vereniging.

Omdat elke situatie zo uniek is, is het misschien voor u wel interessant om eens met een andere ouder te praten. Ik weet niet of u er iets aan zou hebben, maar maandelijks worden er ouderavonden georganiseerd waar ouders eens met elkaar ervaringen kunnen uitwisselen en van elkaars ervaringen kunnen leren ("hoe pakken jullie dat aan?"). Elke 2de dinsdag van de maand is er een ouderavond in het Inloophuis in Leuven (van 19u.30 tot 21u.30) en elke 3de vrijdag van de maand is er een ouderavond in Kortrijk. Voor de exacte data kijkt u best even op onze website (www.anbn.be), onder het topic "agenda". U kan ook altijd telefonisch contact opnemen met de Vereniging (016/ 89 89 89) of met één van de regionale contactpersonen. Deze vindt u terug op onze website onder "contact" en dan "contactpersonen".

Elke situatie is uniek, maar hier toch ook enkele meer algemene tips:

• Laat u niet wegsturen, blijf betrokken, blijf luisteren, blijf er voor haar zijn. Probeer in contact te blijven met haar en met haar te blijven genieten van de leuke dingen die het leven te bieden heeft.
• Blijf haar betrekken bij het "gewone leven", de leuke dingen in het leven. Laat niet alle sociale activiteiten vallen, vergeet jezelf niet en geef ook aandacht aan de andere gezinsleden. Je mag rekening houden met het kind met anorexia, maar de anorexia mag niet het hele gezinsfunctioneren bepalen. Soms moet je kunnen zeggen: "vanavond gaan we naar de film", ook al wil je eigenlijk liever thuisblijven om je kind de ondersteunen. Maak niet teveel uitzonderingen: de eetstoornis mag geen voordelen opleveren, want anders wordt het moeilijker om zichzelf te motiveren om volledig te genezen. 
• Geef haar duidelijk aan dat je haar waardeert, dat ze er mag zijn: "Ik hou van je zoals je bent, desnoods met anorexia", "het hoeft niet perfect, ik hou van je, ook als je fouten maakt", "ik vertrouw je, ik vertrouw erop dat jij de verstandige keuzes maakt voor jouw leven". 
• Motiveer haar om hulp te zoeken. Soms kan het een eerste stap zijn om eens met lotgenoten te praten en om van daaruit de motivatie en moed te vinden om iets aan het probleem te willen doen. In ons Inloophuis in Leuven zijn elke woensdagnamiddag vrijwilligers (ex-)patiënten en/of ouders van iemand met een eetstoornis aanwezig. Tussen 14 en 18u. is het Inloophuis dan vrij toegankelijk voor iedereen. Elke 3de zaterdag van de maand zijn er ook (ex-) patiëntenbijeenkomsten, onder begeleiding van een psychologe. Voor de exacte data kijkt u best even op onze agenda.
• Ik weet niet of uw dochter momenteel (nog) in behandeling is, maar indien niet kan u via de Vereniging ook een lijst bekomen van hulpverleners (psychologen, psychotherapeuten, psychiaters, voedingsdeskundigen) die gespecialiseerd zijn in het werken met mensen met een eetstoornis. Indien u zo'n adressenlijst wenst, kan u per e-mail laten weten in welke regio u woont en dan mailen wij u de lijst zo spoedig mogelijk door.
• Neem niet de controle over haar leven van haar over, maar help haar in de strijd tegen anorexia zonder de verantwoordelijkheid voor deze strijd van haar over te nemen. Zij moet willen genezen, zij moet aangeven wat voor hulp ze nodig heeft, zij moet aangeven wat jullie voor haar kunnen doen.