Komen patiënten zelf naar jullie toe of worden ze gedwongen door hun omgeving?

Zowel personen met een eetstoornis als hun omgeving kunnen contact opnemen met AN-BN. Zij doen dit altijd uit eigen beweging (soms wel op aanraden van iemand). 

 

De hulpverlening die wij bieden is vrijwillig. Soms komt het voor dat iemand meekomt “omdat hij moet” van zijn ouders of vrienden of collega’s, maar meestal blijkt ook dan wel dat de persoon zelf wel aanvoelt dat er meer hulp nodig is.

 

Onze vrijwilligers weten stuk voor stuk hoe moeilijk het is om de stap te zetten om hulp te vragen, om voor jezelf te erkennen dat je in de knoop zit en dat de gedachten in je hoofd je veel teveel bezighouden op een negatieve manier. Omdat zij uit eigen ervaring kunnen praten voelen onze bezoekers heel snel aan dat we hen niets willen opdringen. Bij ons "moeten" mensen niks. We luisteren naar de pijn en de last die zij zelf ervaren. We zoeken samen met hen of er kleine stapjes zijn die ze zouden kunnen zetten om het leven wat draaglijker te maken. Dat betekent dat we voorstellen doen en aftoetsen of er iets tussen zit dat past bij wat ze zelf zien zitten op dat moment. Soms zijn mensen al tevreden dat ze een keer hun verhaal kunnen doen, dat ze kunnen ervaren dat er nog mensen zijn die hetzelfde of iets gelijkaardigs hebben doorgemaakt. Soms zijn mensen blij als ze al hun vragen kunnen stellen: over hoe het is om hulp te zoeken en te krijgen, over hoe zo'n eerste gesprek bij een hulpverlener verloopt, over wat jij mag verwachten en wat een hulpverlener van je verwacht, over "of je wel ooit helemaal kan herstellen" en wat daarvoor nodig is,... Soms zijn ze ook op zoek naar concrete tips om een stap te kunnen zetten: waar vind ik een lijst van hulpverleners die verstand hebben van eetstoornissen (via info@anbn.be kan je er een aanvragen), wat kan ik doen om mijn eetbuien te stoppen, hoe vertel ik het aan mijn ouders of partner, wat zeg ik op mijn werk,...

 

"Als je luistert naar de zorgen en vragen die mensen hebben, dan hoef je hen niets op te dringen. Dan help je hen net die stap te zetten die ze op dat moment nodig hebben." (wijze woorden van een vrijwilliger)